Zelf vs. Ego

Niemand kan ècht gelukkig zijn als hun leven niet authentiek is. Authentiek betekent dat het echt van jou is, afkomstig van jouw bron; niet van je ouders, je leraren, films, van sociale of klassieke conditionering. Maar vanuit JOU, je Zelf, je essentie, je ziel.

Het Ego is een idee, een concept van wie je blijkbaar bent. Dit idee is ontstaan ​​in de eerste jaren van onze opvoeding. We hoorden hoe onze ouders ons definieerden door ons een bepaalde naam te geven, ons te vertellen dat we lief of stout zijn. Samengevat: onze omgeving behandelde ons door hun beeld van ons – en onze gedachten vormden een beeld van onszelf op basis van hun projecties. We werden een Ego.

Onderwijs slaagt er niet in onze kinderen te geven wat ze nodig hebben om hun eigen waarheid, waarden en authenticiteit te vinden. Onze samenleving vormt nog steeds de nieuwe generaties volgens haar eigen blauwdruk. Conformiteit maakt ons echter diep van binnen onzeker en ongelukkig.

De overgrote meerderheid van de mensen op aarde lijdt vaak aan een onbewust ongelukkig gevoel. Dit maakt ze kwetsbaar om consument te worden van een industrie die ons producten verkoopt ter compensatie van dit gevoel. En dit creëert onze levensstijl. De meesten van ons zijn afhankelijk geworden van vervangers zoals amusement, ongezond comfort food, luxegoederen, verdovende middelen, enzovoort, enzovoort. Andere vermijdingsroutes voor de innerlijke pijn van een tweedehands leven zijn workaholisme, seksisme, drugsverslaving en het hele scala van moderne samenlevingsstoornissen: paniekaanvallen, angst, burn-out, bore-out, depressie, om er maar een paar te noemen.

Alles bij elkaar opgeteld komt het allemaal neer op deze ene conclusie: we moeten ons verloren Zelf hervinden, degene die waarachtig is. Niet het beeld van onszelf de we van anderen hebben overgenomen.

Iedereen die goed naar onze wereld kijkt, kan al snel zien dat er iets grondig mis gaat. En hoe meer we proberen het te repareren, hoe meer we lijken te falen.

Het doet me denken aan het korte verhaal van een Indiaas personage genaamd Nasrudin. Nasrudin verliet op een nacht de plaatselijke bar en realiseerde zich op weg terug naar zijn huis dat hij zijn sleutels had verloren. Wanhopig ging hij op zoek naar zijn sleutels onder de nabijgelegen straatlamp die een kleine lichtstraal op de grond wierp. Op zijn knieën kroop Nasrudin en doorzocht elke plek van de verlichte stoep. Een vriend kwam langs, zag Nasrudin op handen en voeten en vroeg nieuwsgierig: “Wat ben je aan het doen Nasrudin?” Nasrudin antwoordde: “Ik ben op zoek naar mijn sleutels!” Na een moment van inschatten van de situatie vroeg zijn vriend: “Waar ben je ze kwijtgeraakt?” Nasrudin antwoordde spontaan “Daar!”. Zijn verbaasde vriend antwoordde: “Waarom zoek je daar dan niet?” “Omdat daar geen licht is!” was het antwoord van Nasrudin.

Voor Nasrudin heeft het geen zin om naar verloren sleutels te zoeken waar geen licht is, ongeacht dat zijn geheugen hem vertelt dat hij precies daar zijn sleutels verloor. Wat logisch is voor de gedachten van Nasrudin, is zoeken waar zoeken zin heeft: in het licht onder de lamp.

Dit verhaal wordt verteld om te wijzen op de observatie dat de meeste mensen hun verloren Zelf zoeken binnen het licht van hun gedachten. En zich afvragen waarom ze ze niet kunnen vinden.

Wat je jezelf hier kunt afvragen is: Waarom niet wachten tot de volgende dag, als het weer licht is?

Wat betekent “volgende dag”? De volgende dag, het volgende leven? Wie wil er zo lang wachten?

Of zijn er misschien zaklampen beschikbaar? De zaklampen zijn de meesters die eerder hebben gezocht en daarmee het terrein al kennen. Een oud gezegde zegt: Als de leerling er klaar voor is, verschijnt de leraar.

Degenen die de kans hebben gehad om een authentiek leven te hebben opgebouwd, zijn gelukkige mensen. Geluk is, wanneer er niets ontbreekt. Een authentiek leven heeft niets specifieks nodig. Zijn geluk is zijn eigen alfa en omega.

Liefde is de natuurlijke staat die een persoon ervaart wanneer hij authentiek leeft. Liefde voor zichzelf, liefde voor anderen, liefde voor de wereld en liefde voor het leven.

Val niet langer voor het maanlicht. Het is slechts een weerspiegeling. De maan is koud en levenloos, net als het Ego. Ga voor de zon!

❤ Marc