Burn-out, Bore-out & Co.

Ben je gemakkelijk geïrriteerd en had je dat liever anders gewild? Moe? Niet blij wanneer je ’s ochtends opstaat? De zin van het leven kwijt? Voel je je overweldigd? Moet je jezelf aansporen om jezelf aan het werk te krijgen? Word je nergens nog opgewonden van? Interesse in seks verloren? Ben je bang dat je leven uit elkaar aan het vallen is? Bang om controle te verliezen? Weigeren je hersenen mee te werken? Zit je vaak lang voor je uit te staren terwijl je niks voelt? Heb je geen plezier meer? Lach je niet meer? Voel je je van jezelf vervreemd? Geen honger meer? Geen zin meer om voor jezelf te zorgen? Etc.

Hoeveel Youtube video’s heb je hierover al bekeken? Ben je aan de medicatie? Ga je bij een therapeut? Ik hoop echt dat het je helpt en dat het je zo snel mogelijk uit je dip helpt.

Je zoekt verandering.

Laat me met je delen hoe ik het zie vanuit mijn perspectief: voor je in een burn-out belandde, wilde je verandering. Je wilde jezelf veranderen, je relatie, je carrière, de wereld, wat dan ook. Na wat succes in het begin bleef de verandering toch niet duren, of je was teleurgesteld omdat het niet het verschil maakte dat je had verwacht. Dus probeerde je opnieuw. En misschien opnieuw. En opnieuw.

De oorzaak: je zelfbeeld.

Terwijl je al je kostbare energie investeerde in wat je zo graag wilde creëren of wilde doen werken, was je je niet bewust van waarom al je inspanningen nergens toe leiden. Om je leven op een duurzame manier te veranderen, moet je je zelfbeeld veranderen, je identiteit. Ik vermoed dat je dat niet in aanmerking had genomen. Kijk, als je zelfbeeld in relatie tot geld niet goed zit, en je wint morgen een miljoen met de lotto, dan ben je dat geld hoogstwaarschijnlijk over een paar jaar alweer kwijt. Als je zelfbeeld in relatie tot liefde is dat je het niet waard bent, zal de meest liefhebbende partner je nog niet kunnen geven wat je nodig hebt. Als je zelfbeeld lelijk is en je vrienden doen alles wat ze kunnen om je te laten zien hoe mooi je bent, zal je jezelf nog steeds lelijk vinden wanneer je alleen thuis bent.

De cruise control is ingeschakeld.

Ons zelfbeeld is cybernetisch. Dat wil zeggen: elke verandering die je bereikt zal weer worden teruggedraaid tot het zelfbeeld dat hetzelfde is gebleven. Zoals een auto aan 100km/uur blijft rijden wanneer de cruise control is ingeschakeld. Je zelfbeeld heeft de cruise control aan staan sinds je kindertijd, en je reflex om je zelfbeeld te laten overleven zoals het is, zit in je ingebouwd. Daarom identificeer je je ermee, bij gebrek aan een bewuste opvoeding en in de afwezigheid van een bewuste samenleving.

We hebben ons zelfbeeld vooral overgenomen van wat anderen ons hebben verteld over onszelf, of opgebouwd uit conclusies die we over onszelf trokken in tijden van afwijzing, stress en angst.

En net zoals bij een auto op cruise control, zal elke verandering die we proberen te maken – met andere woorden, die afwijkt van ons zelfbeeld – weer worden teruggedraaid. Zo werkt ons organisme. Onze hersenen willen bijvoorbeeld nuchter en kalm blijven. Als je drinkt, zal je organisme je weer in normale toestand brengen. Als je high wordt van drugs of andere activiteiten, zullen je hersenen en je lichaam hun werk doen om je weer nuchter en kalm te maken. Of je dat nu leuk vindt of niet. (NB, daarom neemt een drugsverslaafde uiteindelijk een overdosis: omdat de hersenen steeds slimmer worden in hem of haar terug in normale toestand te brengen, terwijl de verslaafde net high probeert te blijven en daarvoor dus telkens een hogere dosis nodig heeft)

Hoe stop je dit?

Als je tot nu toe hebt gevolgd, vraag je je natuurlijk af hoe je die cybernetische werking kan deactiveren? Dat is niet de juiste vraag, want het is als vragen hoe je de bloedcirculatie in je lichaam gaande kan houden terwijl je je hart stopt.

De vraag die we hier kunnen stellen is: hebben we een zelfbeeld nodig? Is het mogelijk een zelfbeeld achterwege te laten? Laat ons er even vanuit gaan dat dit mogelijk is. De uitdaging die we zouden moeten aangaan is om een staat van zijn aan te gaan die vrij is van zelfbeeld, identiek is met: het niets. Je zou jezelf moeten toelaten niets te zijn. Vanuit een filosofisch of spiritueel perspectief zou dat de definitie zijn van puur gewaarzijn, puur bewustzijn.

Vrij van zelfbeeld.

Onze hersenen zouden niet weten hoe daarmee om te gaan. We hebben hier geen referentie voor die ons verstand kan gebruiken om uit te leggen en te voorspellen hoe dat zou zijn: niets zijn (als in: vrij van zelfbeeld). En dus weerhoudt angst de meesten ervan om dieper te gaan en die mogelijkheid van zijn te verkennen. Zo blijven ze leven vanuit een onverslaanbaar zelfbeeld, zo blijven ze gedefinieerd. Zo blijven de armen arm en de rijken rijk. Enzovoort, en zo verder.

Hoe meer we het volledige plaatje van wie we echt zijn (een zelfbeeld dat zichzelf in stand houdt) zien, hoe groter onze bereidheid om in het niets te durven springen. Wie zijn of haar ogen echt geopend heeft, maakt die sprong met een oerkreet of bulderlach, want ze hebben gezien dat er niets te verliezen is. Er was nooit iets te verliezen, behalve valse ideeën over onszelf.

Pak het probleem aan bij de wortels.

In mijn werk, Creative Consciousness, gaan we hier diep op in in ‘Master 3’. De uitdaging en de mogelijkheid vereisen een ervaringsgerichte aanpak. Mijn doel in deze blog vandaag was om het bewustzijn te creëren dat we onszelf onvermijdelijk uitputten als we proberen te veranderen tenzij we het probleem bij de wortels aanpakken. Zoals elke boer doet: verlies je niet in de symptomen maar behandel de wortels.

Met liefde, Marc