Rouwen: hoe kun je op een bewuste manier erin gaan en er weer uit komen?

Rouw is zeker een van de meest menselijke en intense emotionele en mentale toestanden die een mens kan ervaren. Het kan zo heftig zijn dat soms zelfs zelfmoordneigingen kunnen opkomen. Rouw bestaat op individueel en op collectief nivo; er is zoveel rouw in vele delen van de wereld.  Rouw kan niet worden vermeden, het is te sterk.

Het kan echter wel op een bewuste manier begrepen en ontmoet worden.

Dan wordt rouw een proces dat ons leidt naar diepere niveaus van compassie en groter bewustzijn van het Geheel; het scheurt ons hart open, het vernietigt onze ijdelheid, het herschikt onze prioriteiten, het maakt ons nederig, het geneest ons. Maar alleen wanneer we meewerken en ons niet verzetten. De onbewuste manier zoekt troost, afleiding, ontkenning, herkadering, enz. – deze maatregelen ontspringen altijd vanuit  weerstand.

Voltooiing.

En waar weerstand is, is er blokkering. Weerstand blokkeert de beweging van rouw. Daarom vindt rouw, wanneer het op een onbewuste manier wordt ontmoet, nooit echte voltooiing. De overtuiging dat tijd alle wonden geneest, is een illusie. De waarheid is dat het gras net opnieuw aan de oppervlakte groeit, maar de bodem eronder is nog steeds beschadigd.

Existentieel begrip, geen intellectueel.

De bewuste benadering vereist begrip, existentieel begrip, geen intellectueel begrip. Allereerst zijn rouw en pijn niet hetzelfde, hoewel ze vaak als een pakket komen. Rouw is het antwoord op het feit dat iets dat ons energetisch toebehoorde, van ons is weggenomen. Er is een leegte, een wond, een ‘energiegat’. Het is alsof je een deel van je lichaam kwijt bent; in dit geval niet fysiek maar energetisch – maar de analogie is ook valide, omdat het energielichaam ook in het fysieke lichaam zit: de leegte heeft tijd nodig om te genezen en te sluiten.

Wanneer dit proces  wordt toegelaten ​​en kan gebeuren en zichzelf voltooit, dan wordt de persoon weer heel en kan het leven ongehinderd door die persoon stromen. Niet geheelde, niet gesloten energiegaten hinderen de levensenergiestroom en als gevolg daarvan ervaart een persoon minder levendigheid dan vóór het incident. Het leven wil dat we heel zijn en leven; en het geneest ons wanneer we het gewoon toestaan.

Het volgende dat je moet begrijpen is, dat pijn wordt veroorzaakt door het verhaal dat we onszelf vertellen over wat er is gebeurd. Zoals de boeddhisten zeggen:

“Rouw is onvermijdelijk, pijn is optioneel”.

Het zou harteloos zijn om niet te rouwen, maar het is helemaal niet harteloos om geen pijn in het rouw te ervaren. Dit vereist veel volwassenheid en bewustzijn, maar is voor iedereen beschikbaar. We moeten zien dat er een verschil is tussen rouw en pijn; dan moeten we begrijpen dat pijn uitsluitend wordt veroorzaakt door de verhalen die we onszelf vertellen, en dan moeten we zien dat wij, en niemand anders, de (onbewuste) scheppers van onze verhalen zijn.

Er zijn – en zijn nog steeds een paar – culturen die bijvoorbeeld de dood vieren; ze dragen wit en dansen en vieren dat deze ziel het leven heeft voltooid (op welke manier dan ook, gezond of ziek, jong of oud) en nu vrij is om verder te gaan naar een steeds gelukzaliger bestaan. Pijn wordt veroorzaakt door de verhalen die we onszelf vertellen en deze verhalen gaan veel over ons, zoals “Ik kan nooit meer gelukkig zijn”, “Het leven is voorbij voor mij”, “Ik kan niet leven zonder jou”, “Ik ben helemaal alleen gelaten “,” Ik kan nooit meer liefhebben “enz.

Had ik maar….

Veel pijn komt ook van de “had ik maar’s” en “had ik maar niet’s”, dat wil zeggen: “Ik had hem eerder naar de dokter moeten brengen”, “Ik had meer tijd met haar moeten doorbrengen”, “Ik had niet zoveel moeten drinken”, “Ik had moeten luisteren “,” Ik had moeten zeggen: “Ik hou van jou”, enz. Deze verhalen laten ons achter met spijt en schuldgevoel en maken ons innerlijke leven klein en ellendig.

Maar er is een medicijn!

Het heet: vergeving. Vergeving is een gevolg van het voltooien van een open wond door de helende kracht van bewustzijn; het besef dat een mens in elk stadium en moment van zijn leven alleen dat kan doen cq. niet doen wat zijn/haar bewustzijn mogelijk maakt, zonder uitzondering. Zonder uitzondering. Je kunt nooit iets anders doen dan wat je kunt doen.

Als je denkt dat je het anders had kunnen doen, dan zie je de waarheid niet.

De alcoholist weet bijvoorbeeld dat hij niet moet drinken, maar hij drinkt wel. Waarom? Omdat zijn bewustzijnsniveau hem niet toestaat een andere keuze te maken. Dus, alleen  weten of je wel of niet had moeten doen, geeft je niet de kracht om dienovereenkomstig te handelen. De kracht om te handelen komt alleen met bewustzijn. Bewustwording kan worden verkregen door deel te nemen aan en het beoefenen van bewustzijnswerk.

Een laatste woord over het rouwen: als je nu in rouw bent, neem dan het bovenstaande ter harte en sta de rouw toe om zijn proces te doen. Laat de weerstand vallen, maak tijd vrij en ga met het rouw mee. Blijf tegelijkertijd weg van je verhalen.

Dan zal je eerder dan je denkt, uit je rouw komen, geheeld, gegroeid en meer dan ooit in staat om lief te hebben.