LIEFDE boven alles!
Ons instinct zegt meteen ja tegen deze uitspraak, nietwaar? Maar wat ook waar is, is het feit dat bijna niemand volgens deze uitspraak leeft.
Wat doen we dan wel? We leven ons leven als: geld boven alles, comfort boven alles, plezier boven alles, roem boven alles, of eender wat belangrijker is in ons leven dan liefde.
Feiten liegen niet.
Liefde is voor de meeste mensen iets dat stiekem wordt bewonderd en waarnaar wordt verlangd, maar zonder dat het een geboorte- of levensrecht is. Sterker nog. We hebben onszelf aangeleerd om zonder te leven. Oh sorry, ja natuurlijk…er is de geveinsde liefde, de gespeelde liefde, de geprojecteerde liefde en de veronderstelde liefde. Er zijn vele boeken geschreven over liefde. En ik vertrouw erop dat je het al geraden hebt dat ik het niet heb over romantische liefde en het komen en gaan van de wittebroodsweken.
Ik heb het over een zeldzame bloem, een nederige maar alles overstijgende kracht. Ik heb het over LIEFDE als een staat van zijn, een dimensie die zo anders is dat ons normale dagelijkse leven in vergelijking daarmee in een tweedimensionale grijze massa verandert.
Kijk, als je bent zoals de meesten, is de LIEFDE waar ik het over heb een luxe, een droom ver weg. Je vraagt er zelfs niet echt om. Bij gebrek aan beter maak je er maar het beste van.
Maar op die stille momenten van minicrisis, wanneer de alledaagse ratrace op zijn kop komt te staan (ziekte, verlies, psychische klachten, enz.), vraag je je dan niet af wat de betekenis van dit alles is? Ik denk van wel. Ik ben er eigenlijk zeker van dat je dat doet. Omdat we enkel aan de buitenkant anders zijn.
Diep van binnen zijn jij en ik allemaal hetzelfde. We hebben allemaal een hart. En daarmee bedoel ik niet alleen een biologisch hart.
Wanneer LIEFDE je hart raakt, ervaar je een totaal andere staat van zijn, zonder dat er enige verandering van je omstandigheden is. Hetzelfde huis, dezelfde baan, dezelfde mensen – maar een heel andere ervaring. Weet je nog hoe de wereld voelde en anders was toen je verliefd was? Alles was anders, nietwaar?
Het schrijven van poëzie was vanzelfsprekend, de glimlach op je gezicht was aanstekelijk, je straalde en je was er voor de ander zonder erbij na te hoeven denken.
Dit was een postkaart van God om je te inspireren om op zoek te gaan naar het echte werk: onvoorwaardelijke LIEFDE.
Ja, het bestaat. In je hart… als je de muur rondom je laat vallen. In je hart… als je je durft open te stellen.
Je hebt je afgesloten. Je dacht dat je dat moest doen om jezelf te beschermen. En hoewel je beschermd bent, woon je achter een muur. Eenzaam, geïsoleerd, vervreemd – onderdrukt door wanhopige daden van gezelligheid, compensatiegedrag en middelengebruik.
Ik zou willen dat ik je een link kon sturen waar je de magische pil kunt bestellen die je weer opent voor die LIEFDE. Want deze LIEFDE is een rivier, niet een ding; het is een energie. Je moet jezelf openen en de stroom zal plaatsvinden. Je wordt meteen (weer) onderdeel van die rivier. Je weet meteen DIT IS HET.
DIT is waar je de hele tijd naar zocht, zoekend op alle verkeerde plekken.
Er bestaat echter niet zoiets als een LIEFDES-pil (sorry aan alle xtc-liefhebbers). Maar er is wel EEN WEG. En die weg leidt eerst naar je tranen en angsten, voordat het de poorten naar LIEFDE opent. Ik heb zo’n weg gecreëerd. Ik laat het je graag zien, vraag het me maar.
“Zonder liefde is het leven niets” – Jiddu Krishnamurti
met ❤, Marc